Stadsgids ben ik geworden door toeval. Hoewel, nou ja, niet helemaal. Maar het was wel toeval dat ik ooit met een stadswandeling meeliep. Die werd georganiseerd door het zangkoor waar ik op zat. Niks te doen die dag, dus ja, waarom niet? Dat zoiets als een stadswandeling bestond, laat staan het beroep van stadsgids, daarvan had ik geen benul. Die wandeling – met Jitte was dat toen – vond ik zo leuk, dat ik dacht “dat wil ik ook”. Dat was het toeval.
En van het een kwam het ander: Solliciteren bij de VVV, leren, inwerken, examen doen.
Bovendien is Utrecht een stad naar m’n hart. Het is heerlijk om er van alles te ontdekken en dat te blijven doen, want ‘ontdekken’, vind ik, is het mooiste wat er is.
Utrecht heeft een rijke geschiedenis. De stad kent veel tijden, veel lagen, veel onderwerpen, vele gebeurtenissen. Die bekijk ik vooral vanuit mijn interesse en achtergrond als (stads)sociologe, antropologe.
Sinds 2009 werk ik voor mezelf.
Maar zo is het gekomen, door toeval en de nieuwsgierigheid, de interesse, de lust om te achterhalen en te weten. En natuurlijk omdat het zo leuk is dat alles te delen met u, met jou.
